Хуучин “анд”-тайгаа уулзсан нь

Би түүнтэй уулзсангүй их уджээ. Хичнээн ч удсан юм бэ дээ. Уулзана гэж санасан ч үгүй явлаа. Дүү хүүгийн хуриман дээр саяхан таарлаа. Өнөө л байдгаараа, яг хэвээрээ. Зүс гундаж, царай алдсан шинжгүй харагдана. Хурим найрын хойморт байхыг бодвол их л хүндтэй зочны нэг бололтой. Үе үе харц тулгаравч тэр хойморт тухлаастай. Би үүдэнд ирсэн зочдын суудал зааж, тэдэнд үйлчлээд дуугарах ч сөхөө алга. Тэгсээр найр хурим жигдэрч уригдсан зочид халж миний "ажил" ч жигдэрч үүдэнд зогсох хэрэггүй боллоо. Нэг харах нь ээ хуучин танил маань энэ ч хүний ам руу зүүгдээд тэр ч зочны сэтгэлийг гижигдээд. Сүүлдээ бүр харахаас дургүй хүрээд, дүрс хийгээд явчих нь тэр. Олон жил уулзаагүй, уугаагүй гээд шилтэй цэнхэртэй дахин нөхөрлөлтэй биш ямар. Ширээгээр дүүрэн чихэр, жимс байхад арван нас хороогоод адаг сүүлд нь өөрөө цэвэрхэн нэртэй үлддэг чамайг тоохгүй байхаар шийдлээ.